Tamtego szarego dnia trafiłem do Wadowic. Za cel tej wycieczki obrałem miejski szlak tematyczny, tak bardzo związany z najznamienitszym, byłym mieszkańcem tego miasteczka – Karola Wojtyły czyli pierwszego (i póki co jedynego) polskiego papieża, Jana Pawła II. Szlak Papieski w Wadowicach wita.
Szlak łączy ze sobą 13 wytypowanych w mieście, najważniejszych miejsc związanych z postacią Karola Wojtyły, względnie jego rodziców. Liczy sobie kilka kilometrów i swobodnie można się nim przespacerować. Aczkolwiek w sezonie (codziennie od kwietnia do października) kursuje ”wadowicka ciuchcia”, która za opłatą normalną 16 zł, przewiezie nas, wraz z przewodnikiem, obok wszystkich miejsc (więcej o niej tutaj). Szlak papieski w Wadowicach to dobry pomysł na krótką wycieczkę.
Szlak Papieski w Wadowicach – dom rodzinny i kościół
Weszliśmy na dobre, na wadowicki rynek – czyli plac Jana Pawła II (jakżeby inaczej). Wokół ładne, po austriackie kamienice.
Stary wadowicki kościół – Bazylika Mniejsza Ofiarowania Najświętszej Marii Panny – zajmuje centralne miejsce w pierzei placu i sąsiaduje z domem rodzinnym Wojtyłów (po prawej). To jedno z najważniejszych miejsc młodego Karola – tu był chrzczony (1920), tu przyjmował Pierwszą Komunią (1929) i bierzmowanie. Tutaj w końcu odprawił swoją pierwszą mszę prymicyjną (1946 rok). Dziś w kościele przechowywane są liczne relikwie, związane m.in. ze św. o. Pio oraz Jana Pawła II (relikwiarz z kroplą krwi).
Sam kościół o kilkuwiekowym rodowodzie, został wydatnie rozbudowany w XVIII i XIX wieku, zyskując obecną szatę architektoniczną. W 1992 roku na mocy bulli papieskiej podniesiono jego rangę do bazyliki mniejszej.
Ogólny widok na plac. To tu koncentrowało się życie miasteczka od średniowiecza (lokacja miasta ok. 1327 roku). Tu też najczęściej bywał młody Karol Wojtyła. Przy tym placu są zlokalizowane trzy najważniejsze obiekty z jego młodości – kościół, szkoła (dziś gmach Urzędu Miejskiego – po lewej) oraz rodzinny dom (fragmentarycznie widoczny po prawej).
Do szkoły – wówczas męskiej, 4-letniej – młody Karol uczęszczał w latach 1926-1930. Jak widać miał do niej przysłowiowy rzut beretem.
W głębi – pomiędzy kościołem a magistratem – stoi inny punkt na szlaku tematycznym. To Dom Katolicki, w międzywojniu siedziba licznych towarzystw kościelnych takich jak Bractwo Różańcowe czy Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży Męskiej i Żeńskiej. Tam też bywał przyszły papież.
W 2010 roku plac został gruntownie wyremontowany. Oprócz nowoczesnej infrastruktury pojawiło się tu też 161 chodnikowych tablic pamiątkowych, wspominających miejsca wszystkich pielgrzymek Jana Pawła II.
Pierwsza kamienica przy kościele to dom rodzinny młodego Karola. Wojtyłowie zamieszkiwali mieszkanie na piętrze w latach 1919-1938 a więc tak długo jak ich syn uczęszczał do miejscowej szkoły.
W 2010 roku w całą kamienicę przeznaczono na muzeum poświęcone Janowi Pawłowi II.
Okolice placu Jana Pawła II
Zajrzyjmy na tyły kościoła. Ten budynek z początku XIX wieku wygląda dość reprezentacyjnie, jak na fakt że w międzywojniu była tu mleczarnia Banasiów. Tutaj było też coś w rodzaju baru mlecznego. Tam Karol stołował się ze swoim ojcem, po śmierci matki w 1929 roku. Obecnie siedzibę tu ma Muzeum Miejskie oraz punkt informacji turystycznej. Ul. Kościelna 4.
Schody z ul. Karola i Emilii Wojtyłów w kierunku Kościelnej. Najkrótsza droga z dworca kolejowego do starówki.
Kolejny symboliczny punkt na Szlaku Papieskim. Plac Jana Pawła II 15. Na parterze mieściła się w latach 1936-1945 cukiernia wiedeńskiego cukiernika, Karola Hagenhubera. To on przywiózł ze sobą recepturę na słynne, wadowickie kremówki, które szybko zyskały uznanie wśród okolicznej ludności. To nimi się też zajadali maturzyści rocznika 1938 – w tym Karol Wojtyła.
Kamienica stoi w narożu. W lewo wybiega ul. Mickiewicza (historyczny trakt do Bielska), w prawo ul. Zatorska (historyczny trakt do Zatoru, dziś wadowicki deptak).
Inne obiekty – szlak i nie tylko
Fragment miasta. W głębi Sąd Rejonowy a za moimi plecami budynek Liceum Ogólnokształcące im. Marcina Wadowity. To byłe wadowickie gimnazjum, do którego uczęszczał w latach 1930-1938 Karol Wojtyła.
Fragment miasta, ul. Lwowska, plac Jana Pawła II w głębi. Ulica jest fragmentem historycznej szosy Wiedeń – Lwów, budowaną etapami na przełomie XVIII/XIX wieku (tzw. Galicyjska Szosa Handlowo – Pocztowa).
Inny obiekt przy miejskim Szlaku Papieskim. To Klasztor Ojców Karmelitów Bosych oraz Sanktuarium św. Józefa, z 1899 roku. Tutaj kilkunastoletni Karol Wojtyła otrzymał swój szkaplerz (rodzaj świętego medaliku lub wierzchniej części habitu, podkreślające rangę święceń).
Klasztor Zgromadzenia Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu, przy wylocie do Krakowa. Nazaretanki przybyły do Wadowic w 1896 roku i założyły m.in. szpital i ochronkę dla dzieci. Tu nierzadko uczęszczał Karol, jako kilkulatek, na zajęcia i zabawy organizowane przez siostry zakonne.
Kawałek dalej, po prawej (poza kadrem) znajdowały się wadowickie koszary cesarskie, gdzie stacjonował 56 pułk piechoty C.K., w którym służył ojciec – Karol Wojtyła senior. W międzywojniu ulokowano tam 12 pp. Ziemi Wadowickiej.
Dworzec kolejowy w Wadowicach. Dziś dociera tu kilka par pociągów osobowych Kraków – Bielsko-Biała. Pierwszy pociąg przyjechał tu w 1888 roku. Kiedyś była to stacja węzłowa. Można było stąd się dostać także na Górny Śląsk (przez Trzebinię, do 2002) oraz Podhale (przez Skawce, do 1988).
Stąd też nierzadko odjeżdżał do Krakowa w młodości Karol Wojtyła. Odjechałem i ja. A póki co zapraszam do innego postu na mojej stronie, także o tematyce religijnej:
Dodaj komentarz